1331 3113 en de Cariben

Ik had me pas opgegeven als gezond testpersoon voor een niet nader te noemen onderzoek op een niet nader te noemen locatie naar een niet nader te noemen ziekte. Ik werd uitgenodigd voor de keuring.

In de ochtend voor ik naar het ziekenhuis ging om te worden gekeurd, droomde ik dat ik naar het ziekenhuis ging, maar daar niet meer wist waarvoor ik er was. Na een dag werd ik weer naar huis gestuurd. Toen wist ik nog niet wat ik had of had gehad.

In het ziekenhuis moest ik, voorafgaand aan de keuring, eerst officieel toestemming geven voor het onderzoek door middel van het ondertekenen van een intensief bewoord pakje papier. Bij de ondertekening moest ook het tijdstip worden vermeld. De dokter keek op zijn horloge en dicteerde me dat dat 13.31 uur was, dus dat vulde ik netjes in. Daarna raakte ik wat in de war, want ik zag nu op meerdere plaatsen 1331 staan. Het bleken ook de laatste vier cijfers van mijn 6-cijferig deelnemersnummer. Toen ik dat eenmaal door had was ik niet meer zo in de war, alleen verwonderd.

Er volgde een reeks van metingen, waarbij je o.a. rustig, met je ogen dicht, op een bed moest gaan liggen voor een ECG (elektrocardiogram). Een zuster plakte overal plakkers op mijn lichaam en ik probeerde me heel hard te ontspannen, maar werd steeds weer afgeleid door gedachten aan het ontbreken van een kussen onder mijn hoofd. Dat ligt niet fijn.

Na alle metingen en een bloedafname mocht ik eten. Samen met twee andere kandidaten viel ik aan op het wat saaie brood met de saaie plakjes kaas. Nadat ook de nodige cafeïne was genuttigd, kwam de zuster zeggen dat ik opnieuw gemeten moest worden. De waarden van het ECG waren te hoog.

Dit keer plaatste een zwarte verpleger met een warme plaatsnaam als achternaam en met ijskoude vingers de plakkers op mijn lichaam. Weer probeerde ik zo hard mogelijk te ontspannen en ik stelde me voor dat ik langs de zee wandelde. Buiten was het koud, dus ergens op de Cariben dan maar. Al mijn spieren ontspanden zich. Maar mijn hersenen en hart hadden heel andere plannen. Die leken te zijn gaan joggen langs de zee, speelden mee in één of andere actiefilm, of hadden een ontmoeting met de dokter uit de Cariben geënsceneerd. Kortom, de waardes van het ECG bleven te hoog en ik liet me door verschillende personen uitleggen wat dat betekende. Het betekende in ieder geval dat ik niet mee mocht doen aan het onderzoek en dat deelnemer XX1331 weer naar huis kon gaan. De zuster die me het dichtst bij enig begrip bracht van wat ‘te hoog’ was, verzekerde me steeds dat het verder een prima ECG was en dat ik er honderd mee kon worden. Maar dat ben ik helemaal niet van plan.

Op weg naar het station kwam ik langs een Holland Casino. Met de getallen 1331 nog steeds in mijn hoofd stapte ik er binnen. Er was een grote kom met balletjes waarvan je mag raden hoeveel het er zijn. De prijs is een aanzienlijk geldbedrag. Ik vulde 3113 in (want 1331 was erg onwaarschijnlijk) en ging naar huis zonder te weten wat ik nu had, had gehad of zou krijgen. Ik hoop op een mooie warme droom op de dag van de uitslag. Een reisje naar de Cariben zou wel fijn zijn.